Musa Sumatrana Zebrina Rojo

BANANOWIEC - Musa Acuminata Subsp.Microcarpa - Monkey Fingers Banana

Musa acuminata jest uważana za jednego z przodków dzisiejszych jadalnych bananów.

Jest to gatunek bardzo zmienny, średniej wielkości o dość smukłej pseudołodydze i wąskich, wzniesionych liściach.

Ma wiele interesujących podgatunków.

Ten konkretny pochodzi z górskich lasów na Borneo.

Liście mają wyraźny żółtawy odcień, podczas gdy nerwy i łupiny liści są intensywnie czekoladowe.

Owocostan to wysoki pęczek z niezliczonymi wąskimi, wygiętymi pod kątem owocami, przypominające palce małp, które nie nadają się do spożycia, ale przez cały czas są bardzo efektowne.

Ze względu na swoje górskie środowisko toleruje chłodne warunki.

BANANOWIEC - MUSA BALBISIANA

Musa balbisiana to dziki gatunek bananów pochodzący ze wschodniej Azji Południowej, północnej Azji Południowo-Wschodniej i południowych Chin. Jest jednym z przodków współczesnych bananów uprawnych, wraz z Musa acuminata. Po raz pierwszy został opisany naukowo w 1820 roku przez włoskiego botanika Luigi Aloysius Colla. Rośnie w bujnych kępach z bardziej wyprostowanym pokrojem liści niż większość uprawianych bananów. Kwiatostany są w kolorze czerwonym do bordowego. Owoce mają kolor od niebieskiego do zielonego. Są uważane za niejadalne ze względu na zawarte w nich nasiona, ale są bardzo smaczne.

Rośnie na pewnych wysokościach, więc może tolerować chłodne warunki, ale jego główną cechą jest ogromny kwiat. Podobnie jak w przypadku innych gatunków z rodzaju, dla maksymalnego wzrostu wymagana jest żyzna gleba, a także duża ilość nawozu i odpowiednie zaopatrzenie w wodę. Biorąc to pod uwagę i zapewniając wysoką temperaturę w lecie, rośnie bardzo szybko i może osiągnąć wysokość do 10 m.

BANANOWIEC - Musa Itinerans Burmese Blue

Jest to średniej wielkości bananowiec, pochodzący z Tajlandii , Laosu i Wietnamu.

Charakterystyczną cechą tej odmiany są owoce które są koloru niebiesko-fioletowego. Owoce pomimo nasion są jadalne i używane w Tajskiej kuchni.

Występuje głównie w tropikalnej Azji.

Bananowiec Musa Puspanjaliae

Niezwykły, ogromny bananowiec, który tworzy kępy mocnych pseudo-łodyg o dużych liściach. Kwiatostan łukowaty ma szerokie, fioletowozielone wypustki i grube, gęsto skupione, kątowe, brązowawe owoce. Nasiona są największe ze wszystkich bananów (z wyjątkiem Ensete).

Musa puspanjaliae pochodzi z górskich lasów deszczowych od Arunachal Pradesh we wschodnich Himalajach po zachodni Yunnan w Chinach. Sprawdzi się jako efektowna ozdoba w klimacie tropikalnym i ciepłym klimacie umiarkowanym.

MUSA BUKENSIS

Gatunek Bananowca pochodzący z wysp Salomona. Jest to średniej wielkości jak na bananowce roślina, dorasta do okolo 4-5 metrów wysokości.  Niespotykaną cechą tego bananowca jest fioletowy sok , używany przez lokalną ludność jako barwnik.

BANAN -  MUSA BALBISIANA GIGANTEA 

Musa balbisiana to dziki gatunek bananów pochodzący ze wschodniej Azji Południowej, północnej Azji Południowo-Wschodniej i południowych Chin. Jest jednym z przodków współczesnych bananów uprawnych, wraz z Musa acuminata. Po raz pierwszy został opisany naukowo w 1820 roku przez włoskiego botanika Luigi Aloysius Colla. Rośnie w bujnych kępach z bardziej wyprostowanym pokrojem liści niż większość uprawianych bananów. Kwiatostany są w kolorze czerwonym do bordowego. Owoce mają kolor od niebieskiego do zielonego. Są uważane za niejadalne ze względu na zawarte w nich nasiona, ale są bardzo smaczne.

Rośnie na pewnych wysokościach, więc może tolerować chłodne warunki, ale jego główną cechą jest ogromny kwiat. Podobnie jak w przypadku innych gatunków z rodzaju, dla maksymalnego wzrostu wymagana jest żyzna gleba, a także duża ilość nawozu i odpowiednie zaopatrzenie w wodę. Biorąc to pod uwagę i zapewniając wysoką temperaturę w lecie, rośnie bardzo szybko i może osiągnąć wysokość do 10 m.

Odmiana "Gigantea" to bardzo silna, dzika odmiana pochodząca z odległych części Arunachal Pradesh, północno-wschodniego stanu w Indiach. Szybko osiąga wysokość do około 6m. Duże liście mogą osiągać nawet do około 3 metrów długości. Brakuje im czerwonofioletowych plam na liściach, tak charakterystycznych dla odmian wywodzących się z Musa acuminata. Zamiast tego mają charakterystyczny i atrakcyjny niebiesko-zielony kolor spowodowany stosunkowo grubą warstwą wosku na powierzchni. Przylistki kwitnące i męskie są jak normalne Musa balbisiana. Duże grona smacznych owoców są większe i bardziej zwarte niż zwykła Musa Balbisiana. Owoce są jednak niejadalne ze względu na dużą ilość twardych nasion.